2 กุมภาพันธ์ 2558 (วันจันทร์) ณ กรุงเทพฯ
ไม่ต้องคิดมากก็ได้
กุ๊กมอนิ่งครับ! << นี่ตั้งใจเขียนผิดนะครับ^^;
อาทิตย์นี้ผมอยากจะแนะนำเล่นทวิตเตอร์นะครับ
มีเฟสบุ๊กก็พอแล้ว?
น่าจะทุกคนรู้ว่าปัจจุบันนี้ที่เมืองไทย มีคนที่เล่นเฟสบุ๊กมากกว่าทวิตเตอร์
ตอนแรกๆผมคิดว่าทวิตเตอร์มีเพื่ออะไร?
หรือทวิตเตอร์ก็เหมือนเฟสบุ๊กไม่ใช่หรือ?
อะไรประมาณแบบนี้นะครับ
แต่เริ่มเล่นทวิตเตอร์แล้วผมเข้าใจว่าทวิตเตอร์มีจุดที่หน้าสนใจเยอะ
คนที่เล่นทวีตเตอร์น่าจะเข้าใจความคิดเห็นผมนะครับ
บทความแค่140ตัวหนังสือ
นี่คือกฎของทวิตเตอร์
ทุกคนเขียนได้แค่2หรือ3ประโยค
ก็คือคุณเองก็ไม่ต้องพยายามเขียนยาวๆนะครับ
เวลาทวีต ไม่ต้องคิดมากเลยครับ
เฮ้ย กำลังจะฝนตกแย่จัง T-T
รถติดมากเลย ถนนอโศก T-T
แค่นี้ก็พอ มันอย่างไรก็ได้จริงๆครับ
เช่นบทความนี้ครับ
คิดดีๆกับทวีตนี้
ทวีตนี้คือของผู้หญิงน่ารักๆที่ผมติดตามอยู่ครับ
ดูเหมือนทวีตนี้ไม่มีประโยชน์อะไรเลย
แต่จริงๆแล้วผู้หญิงคนนี้เค้าเป็นโรคอะไรสักอย่างที่ขี้ไม่ออกรึเปล่า?
หรือท้องผูกมากกว่าหนึ่งอาทิตย์ก็เลยดีใจใหญ่ และอยากแสดงออกว่า “ปวดขี้!!!” รึเปล่า?
มีอัศเจรีย์3ตัวเลยด้วยนะครับ
ในกรณีนี้คุณก็เข้าไปเช็คทวีตของเค้าทั้งหมดก็ได้
ถ้าเค้าเป็นโรคอะไรทุกอย่างที่ขี้ไม่ออกคุณก็ส่งบทความให้เค้าว่า
”ดีใจด้วยครับ!!!”
แต่ถ้าเค้าแค่อยากแสดงออกเฉยๆและไม่ได้เป้นโรคอะไรเลยคุณก็ไม่ต้องคิดอะไรและ
ปล่อยทวีตนี้และอ่านทวีตต่อไปได้โดยสงบครับ
ทวีต ไม่ต้องคิดมากก็ได้
ผมอยากพูดก็คือคุณปวดขี้หรือหิวข้าวอะไรก็ตาม
คุณก็ระเบิดความรู้สึกของคุณได้โดยทวิตเตอร์
ส่งบทความชั่วโมงล่ะหนึงรอบก็ไม่มีปัญหา
แต่ไม่ควรจะโพสรูปของผลการของ”ปวดขี้”นะครับ
พอดีมีคนดูทวีตของคุณเวลากินข้าวแกงกระหรี่ญี่ปุ่นก็ได้ครับ
ผมคิดว่านี้คือคือข้อดีของทวิตเตอร์ส่วนหนึ่งครับ
ข้อความทั้งหมด