วันที่ ๒๖ มีนาคม ๒๕๕๘
กุ๊กมอนิ่งครับ ไดซัง(FB:daijirok.th)นะครับ^_^
นี่ก็เรื่องที่ผมตกใจและเรื่องที่ไม่เหมือนกันกับญี่ปุ่นครับ
ก็คือคนไทยส่วนไหญ่เรี่ยกชื่อเล่นกันก็เลยไม่ค่อยรู้จักชื่อและสามสกุลจริงของเพื่อนครับ
ที่ญี่ปุ่นบางคนไม่รู้จักชื่อจริงของเพื่อนเพราะเรียกนามสกุลกันครับ
ผมเคยเห็นคนญี่ปุ่นที่มีเพื่อนคนไทยชื่อ”เล็ก”7คนในมือถือเค้า
ตอนแรกๆเค้าก็เขียนในมือถือว่า
เล็ก1
เล็ก2
เล็ก3
แต่สุดท้ายต้องเขียนว่า
เล็กคนยังไงด้วยนะครับ
ไม่งั้น เค้างงเองว่าคนไหนเป็นคนไหนนะครับ
เช่น
เล็ก ขาว
เล็ก ตีกอร์ฟ
เล็ก …
บางทีผมคิว่าบางชื่อเล่นแบบไม่ค่อยอยากเป็นด้วยครับ
เช่น
หมู ปลา อ้วน
(ขอโทษที่คนที่ชื่อเล่นแบบนี้นะครับ>_<)
อาจจะคนไทยไม่ค่อยสนใจแต่ผมสนใจครับ
แต่ก็ไม่เคยได้ยินชื่อเล่นชื่อ
หมา ควาย
มีแมวแต่ไม่มีหมา
เข้าใจว่าหมา ฟังหมือนไม่ค่อยดี
แต่ผมว่า หมูก็ไม่ค่อยดีพอๆกันกับหมานะครับ
ข้อความทั้งหมด
สวัสดีครับไดซัง ก่อนอื่นต้องขอชมว่ารูปแบบการเขียนของไดซังน่ารักมากครับ อาจจะเป็นเพราะมันดูแตกต่างจากธรรมชาติที่คนไทยเขียน เลยมีความรู้ว่าอ่านแล้วน่าสนใจ และสนุกมากครับ ส่วนที่เขียนผิดสามารถเข้าใจได้ไม่มีปัญหาครับ
ส่วนบล็อกนี้อ่านแล้วตลกมากครับ นั่งขำอยู่คนเดียว ปกติคนไทยนิยมเรียกชื่อเล่นกันมากกว่าชื่อจริง ส่วนชื่อจริงคนที่นิยมเรียกตัวเราด้วยชื่อจริงมักจะเป็นคนอาวุโสกว่า เช่น ครู (ความจริงก็น่าจะมีแค่นี้นะครับ)หรือหน่วยงานอะไรก็แล้วแต่ที่เป็นการเป็นงานครับ เช่น สมัครงาน หรือสถานที่ราชการ ฯลฯ
ส่วนที่มาชื่อเล่นก็หลากหลายครับ เช่น สิ่งของ ผลไม้ สัตว์ สี อากาศ สิ่งแวดล้อม หรือเอาภาษาอังกฤษมาใช้เลย กรณีที่ไม่มีการเอาชื่อหมา ควาย และ…ฯลฯ มาใช้เพราะมันเป็นคำด่าที่ใช้แทนพฤติกรรมไม่ดีเป็นอย่างๆไปครับ แต่ถ้ากับเพื่อนที่สนิทมากๆๆใช้เรียกแทนชื่อเพื่อนได้เลยครับ ไม่โกรธกัน อาจจะใช้นำหน้าชื่อเพื่อนเลยก็ได้ครับ
สุดท้ายนี้ขอบคุณสำหรับบทความดีๆหลายๆอันนะครับ จะติดตามต่อไป เป็นกำลังใจให้ครับผม
จริงๆสมัยก่อนเคยได้ยินคนเรียกลูกหลานตัวเองว่า ไอ้หมา หรือ ไอ้ลูกหมา อยู่เหมือนกันนะคะ
แต่อ่านแล้วขำดีค่ะ ระหว่างหมูกับหมา ชอบมากเลย
เขามาบล็อคนี้ด้วยความบังเอิญค่ะ แต่ก็คลิ๊กไปอ่านนั่นนู่นนี่จากบล็อคของไดซังเยอะเหมือนกัน ไดซังเขียนสนุกดี ภาษาแปลกๆ ใช้คำผิดบ้าง แต่ยอมรับได้ค่ะ