วันที่ ๒๘ มีนาคม ๒๕๕๘
ตั้งแต่มาเมืองไทยผมตกใจว่าเห็นการ์ตูนญี่ปุ่นหลายที่ครับ เช่น
โดเรม่อน โคนัน วันพีช
มันมืชื่อเสียงที่ไทย
ผมก็รู้สึกดีใจว่า คุยได้เรื่องเดียวกันกับเพื่อนๆคนไทย
โดยฉะเพราะโดเรม่อน มันดังมาก
ธนาคารและบีทีเอสก็ขายบัตรของโดเรม่อนด้วย
ผมไม่เคยคิดว่าผมจะได้สมุดเงินฝากลายโดเรม่อนที่เมืองไทยครับ>_<
ไปไหนก็เห็นรูปโดเรม่อน
น่าจะคนญี่ปุ่นดังที่สุดในไทยคือโนบิตะแน่ครับ^_^
น่าจะผู้สูงอายุคิดว่าการ์ตูนเป็นสำหรับเด็กๆ
แต่คนญี่ปุ่นคิดว่ามันไม่ใช่แค่สำหรับเด็กเท่านั้นนะครับ
ถ้าคิดดีๆ
ผมว่ามันไม่ค่อยต่างกันกับหนังสือนิยายหรือภาพยนตร์นะครับ
นิยายที่มีรูปก็คือการ์ตูน
และถ้ามีคนแสดงและมีเสียงก็หนังครับ
แล้วก็ถ้าไม่มีตัวหนังสือจากการ์ตูนก็จะเป็นรูปภาพเลยครับ
สมัยนี้บางซีรี่ส์ทีวีหรือภาพยนตร์ก็มาจากการ์ตูนด้วยครับ
อ่าจจะคุณก็รู้แล้วว่าผมชอบการ์ตูนมากแม้ว่าผู้สุงอายุ555
ผมก็มีการ์ตูนเรื่องที่อยากจะแนะนำเยอะแยะ
แต่ผมไม่แน่ใจว่าการ์ตูนที่ผมนะนำมีเวอร์ชั่นไทยรึเปล่า?
แล้วก็ผมคิดว่าถ้าผมอ่านภาษาไทยออกเหมือนคนไทย
ผมจะซื้อการ์ตูนเยอะแยะได้ อิอิ
เพราะที่ญี่ปุ่นหนังสือการ์ตูนแพงครับ555
ผมคิดว่าเมืองไทยคนที่อ่านหนังสือน้อยกว่าญี่ปุ่นครับ
ผมว่าคนญี่ปุ่นก็ไม่ใช่อ่านหนังสือตั้งแต่เด็กๆอ่าจจะตอนเด็กๆอ่านการ์ตูนมากกว่า
แต่ค่อยๆย้ายเป็นหนังสือนิยายจากการ์ตูน
มันการ์ตูนก็เหมือนฝึกอ่านหนังสือได้ด้วยนะครับ
ข้อความทั้งหมด
วัฒนธรรมจากญี่ปุ่นเป็นที่นิยมในเมืองไทยเยอะมากครับทั้ง อาหาร เกมโชว์ รายการการ์ตูนต่างๆ