กุ๊กมอนิ่งครับไดซัง(FB:ไดซัง-คนญี่ปุ่นรักเมืองไทย-)ครับ
ตอนครั้งแรกที่ผมมากรุงเทพๆน้าจะปีประมาณ254?นะครับ
ตอนนั้นผมอยู่คนเดียวพักใกล้ๆMBK
ตอนเย็นหิวข้าวผมก็เลยเดินไปMBKจากโรงแรมราคาถูกๆ^^;
พอดีผมเห็นตลาดในสนามกิฬาแห่งชาติ
ก็คือข้างๆMBKนะครับ
ผมกินข้าวผัดหมูกับเบียร์ช้างและกนิข้าวเสร็จก็เดินเล่น
ผมเจอมังคุดมีป้ายเขียงว่า”1ก 30B”
จริงๆแล้วผมจำไม่ค่อยได้ว่าและ 1ก หรือ 2ก และ 30B หรือ 40B
แต่ตอนนั้น ผมอ่านภาษาไทยไม่ออกเลยครับ
ก็คือผมเข้าใจแต่ “1” กับ “30B”
แล้วก็ผมเข้าใจผิดว่า “1” ลูก “30B”
ผมคิดว่าแพงนะครับ เพราะข้าวผัดหมูก็ประมาณ30B
แต่คนญี่ปุ่นเรี่ยกมังคุดว่า”พระราชินีของผลไม้”
พระราชินีก็ต้องแพงสิโนะ
ผมคิดแบบนี้และผมสั่ง2
ยกนิ้ว2 และเตรียม60B
แต่แม่ค้าเอาถุงพลาสติกมาและใส่มังคุดเยอะแยะ
ผมก็งงและคิดว่าสำหรับคนอื่น
แต่แม่ค้าให้มันผม
ผมงงมากเลย
แต่เข้าใจว่ามันไม่ใช่1ลูก มันเป็น1กิโล
แต่ขี้เกี่ยจคุยกันเรื่องนี้กับแม่ค้า
ผมนั่งกินมังคุด2kgคนเดียว
มือก็แดงๆ^^;
แต่สุดท้ายกินหมดไม่ได้ให้เด็กเซอร์ฟ
ในปัจจุบันผมก็กินผลไม้บ่อยมากโดยเฉพาะตอนเช้า
ถ้าดูอินสตาแกรมของผมก้รู้ว่าผมกินผลไม้บ่อยแค่ไหนนะครับ
Instagram: DAIJIROK_IG
ผมซื้อเวลาไปทำงานมีข้างถนนมีร้านรถเข็นขายผมไม้
เมื่อก่อนผลไม้ก็ส่วนใหญ่ราคา10Bและตอนนั้นมีคนบอกว่าเมื่อก่อน5B
แล้วก็ช่วงนี้ราคาก็จะ15Bหรือ20B
แพงขึ้นมากแต่ผมว่ายังถูกอยู่นะครับ
สั่งแล้วแม่ค้าตัดให้ทันที
ผลไม้ไทย ซื้อง่ายมาก ราคาถูกมากและอร่อยมากครับ^_^
ที่ญี่ปุ่น
ก็ผลไม้แต่มลไม้ที่ที่ญี่ปุ่นไม่ค่อยมีเช่นมังคุดมะม่วงก็จะแพงมากนะครับ
เพราะว่าวิธีคิดของคนที่ผลิดก็คือผลิดแบบแบรนด์
ผลิดน้อยแต่ทำให้คุณภาพดีและขายแพง
เช่นมะม่วง 1ลูก300Bกว่า
เพราะว่าขายเป็นแบลนด์เหมือนเนื้อโกเบ
เนื้อโกเบก็จะแพงกว่าเนื้อธรรมดาแต่อร่อยกว่า(มั้ง?)
มะม่วงก็มีมะม่วงมิยะซะกิ(ไข่พระจันทร:Taiyo No Tamago)ก็จะแพงกว่าปกตินะครับ
ลูปจากRakuten Japanนะครับ
ข้อความทั้งหมด