เมื่อสัปดาห์ที่แล้วผมไปกินเข้ากับคนญี่ปุ่นที่เคยทำงานที่โรงงานอยู่ในนิคมอุตสาหกรรมอมตะนครจังหวัดชลบุรีครับ สวัสดีครับไดซัง(FB:ไดซัง-คนญี่ปุ่นรักเมืองไทย-)นะครับ
เขาทำงานที่นั่น3ปี(จากปี2010ถึงปี2013)เพราะว่าบริษัทแม่ที่ญี่ปุ่นสั่ง ตอนนี้เขาก็กลับไปญี่ปุ่นและทำงานที่บริษัทแม่ พอดีที่ญี่ปุ่นวันหยุดยาว(GoldenWeek)เขาก็เลยมาเที่ยวเมืองไทยและตีกอร์ฟ ผมก็เลยกินข้าวกับเขานะครับ เขาเป็นลูกค้าผม สมัยผมยังทำงานที่ออฟฟิศบริษัทญี่ปุ่นที่กรุงเทพฯ ครั้งนี้ผมถามเรื่องตอนเขาทำงานที่เมืองไทยมานะครับ
เรื่องทำงาน
บริษัทเตรียมรถกับคนขับรถให้ แล้วไม่ต้องนั่งรถกับเพือนที่ทำงานกันด้วย ออกจากคอนโดประมาณ6โมงเช้า ถ้าเป็น6โมงครึ่งก็จะมีโอกาสที่ไม่ทันเวลาเริ่มทำงาน เลิกงานและออกจากออฟฟิศก็ประมาณ21.00 ถึงกรุงเทพฯก็เกิน22.00 ร้านอาหารส่วนใหญ่ปิดแล้ว ก็เลยกินที่ร้านราเมนบ่อยมากและมันทำให้เสียสุขภาพ
ถ้าออกจากบริษัทเร็วก็รถติดมาก สำหรับหนีจากรถติดก็ต้องออกจากออฟฟิศดึก หลัง20.00ก็ดี แล้วหลัง19.00ก็ไม่ค่อยมีคนติดต่อมาจากญี่ปุ่นก็เลยทำงานสมาธิได้ สุดท้ายก็ออกจากออฟฟิศก็หลัง21.00ทุกวัน
↑รูปที่ไดซังถ่าย เดินทางกลับกทม.จากอมตะ
มันประมาณ50:50 มีคนญี่ปุ่น Walk in แต่ตำแนนสูงก็มี มันไม่ใช่ว่าคนญี่ปุ่นบริษัทแม่ส่งมาเขาตำแนนสูงตลอด
คนที่เคยทำงานที่ต่างประเทศส่วนใหญ่ ไปต่างประเทศที่อื่นอีก ก็เลยคนที่ทำงานด้วยกันที่เมืองไทยก็ส่วนใหญ่ไปประเทศอื่นแล้ว
ถ้ามีสิทธิเลือกได้ ทำให้ตัวเองมาเมืองไทยอีกแน่555
เรื่องชีวิต ตอนทำงานที่เมืองไทย
ตีกอร์ฟ
(อืม… จริงด้วยผมจำได้ว่าเขาชอบตีกอร์ฟมาก ถ้ามีวันหยุดยาวก็ตีทุกวันเลยครับ^^;)
วันธรรมดาตอนกลางวันก็กินที่โรงงาน อาหารญี่ปุ่นที่ไม่ค่อยอร่อย^^; และตอนเย็นกินราเมนบ่อยเพราะถึงกรุงเทพตอนดึก
↑รูปที่ไดซังถ่ายที่Amata Spring เห็นปราสาทอมตะนะครับ^^
ความคิดเห็น
คนที่ทำงานที่โรงงานต่างจังหวัดกับทำงานที่กรุงเทพฯแบบผมตอนทำงานที่ออฟฟิศก็ต่างกันใหญ่โดยเฉพาะตรงเดินทางไปกลับนะครับ ผมออกจากห้องก่อน30นาทีเริ่มทำงานและไม่ต้องเป็นห่วงรถติดมาก แต่บางทีในMRTหรือBTS“คนติด”>_< เข้าขบวนไม่ได้เลยครับ บีทีเอสคนก็ไม่ค่อยเข้าไปข้างไหนอยู่แถวๆประตูน ผมบางทีก็อยากผลักคนเข้าไปลึกๆครับ
หลังเลิกงานก็กินข้าวข้างนอกซื้อของที่เซเว่นและกินที่ออฟฟิศ ออฟฟิศที่ผมเคยทำงานมันใกล้ห้างด้วย ผมเอาไม้แบตตอนพักเที่ยงและไปSuperSports ฝากไม้แบตสำหรับเปลี่ยนGut และตอนเลิกงานก็ไปรับไม้แบต มันสะดวกมากเลยครับ^^
แต่ทำงานที่โรงงานในนิคมฯทำแบบนี้ไม่ได้ ไม่สะดวกนะครับ แต่ไม่สะดวกทำให้เราเก็บเงินได้หรือเปล่ามั้งครับ555
เสียใจภายหลัง
อุตส่าห์ผมเจอกับคนที่เคยทำงานที่เมืองไทย ผมไม่ได้เตรียมคำถามเลย ผมก็เลยไม่ได้ถามเยอะ เสียดายมากเลยครับ แล้วตอนกินข้าวกับเขามีคนญี่ปุ่นหลายคน เช่นคนที่เปิดร้านอาหารที่กรุงเทพฯ(เจ้าของร้าน)หรือคนที่ทำงานบริษัทใหญ่ๆเกี่ยวกับElectoronic Commerceด้วย แต่เสียดายผมไม่ได้พยายามคุยกับพวกเขา ไม่พยายามสร้างConnectionเลย ถ้าสนิตกัน อย่างน้อยผมก็จะถามเรื่องเมืองไทยและเขียนที่บล็อกได้อีก555 หรืออาจจะมีโอกาสที่มีอะไรศึกษาได้ก็ได้
ผมคิดมานานว่าถ้ามีโอกาสผมจะทำนามบัต แต่แค่คิดไม่ได้ทำเลย>_< ผมว่ารีบทำไว้ก็ดี มันไม่แพงมากเท่าไร และผมควรจะสรุปคำถามไว้ก็ดีเพื่อมีวันคุยกับคนญี่ปุ่นหรือคนไทยสำหรับเขียนบล็อกนะครับ^^
ข้อความทั้งหมด